Vraag Uw Arts

Stresstest: wat u moet weten

Een stresstest, ook wel bekend als een oefentest of loopbandtest, wordt door artsen gebruikt om uit te vinden hoe goed het hart van een patiënt werkt tijdens lichamelijke activiteit.

De stresstest kan ook een arts helpen om patiënten te adviseren over het beste type lichamelijke activiteit voor hen.

Een stresstest omvat gewoonlijk het lopen op een loopband of een stationaire fiets rijden terwijl de ademhaling, de bloeddruk en het hartritme van de patiënt worden gecontroleerd.

Sommige patiënten zullen de activiteiten die betrokken zijn bij een oefenstresstest, bijvoorbeeld niet met arthritis, kunnen doen.

In plaats van te oefenen, kan de patiënt een medicijn nemen om het hart harder te maken, zoals het mogelijk is tijdens de oefening.

Waarom een stresstest nemen?

De stresstest legt de toestand van uw hartgezondheid vast tijdens verhoogde fysieke activiteit.

De arts kan een stress test aanbevelen om te weten of de patiënt:

Heeft hartgerelateerde symptomen, zoals ademhaling of pijn op de borst
Is geschikt voor een oefenprogramma of hartherstelprogramma, en zo ja, hoe hard moeten ze oefenen
Reageert op hartbehandeling
Heeft andere tests nodig om verkleinde slagaders te detecteren, zoals een coronaire angiogram
Heeft aritmie, een onregelmatige hartslag of abnormaal hartritme.

Als het hart tijdens de oefening harder pompt, kan de stresstest problemen opleveren, zoals een slechte bloedtoevoer door de kransslagaders. Deze problemen zijn mogelijk niet op andere tijden zichtbaar.

Wanneer de elektrische impulsen die het hartritme coördineren defect zijn, kan het hart onregelmatig verslaan.

Een studie uitgevoerd op de Cleveland Clinic vond dat een stress test die patiënten kan identificeren met obstructieve slaapapneu die het grootste risico lopen op de dood.

Wat te verwachten

De patiënt kan 2 uur voor de test niet eten, drinken of roken. Soms zal de arts de patiënt adviseren om niet eerder hun gebruikelijke medicijnen te gebruiken of cafeïne te consumeren, omdat deze de resultaten kunnen beïnvloeden.

Als de patiënt normaal gesproken een inhalator heeft, moeten ze dit op de proef stellen, en zorg ervoor dat de arts erover weet.

Voor een oefenstresstest moet de patiënt comfortabele kleding en loopschoenen dragen.

Deze test duurt ongeveer een uur.

Soorten stresstest

De stresstest kan op verschillende manieren worden uitgevoerd, afhankelijk van de behoeften van de patiënt.

Oefenstresstest

Tijdens een stresstest probeert de arts de hartslag van de patiënt, bloeddruk, ademhaling en hoe moe ze voelen onder verschillende fysieke activiteiten.

De test houdt ook in een elektrocardiogram (ECG of ECG) test. Dit is een eenvoudige test die de elektrische activiteit van het hart opneemt. Het helpt de arts om te begrijpen hoe goed het hart werkt.

Een ECG laat zien hoe snel het hart klopt. Het analyseert ook hartritme en meet de kracht en timing van elektrische signalen als ze door elk deel van het hart doorgaan. Draden met elektroden zijn aangesloten op de borst, armen, schouders en benen van de patiënt. Tegen het einde kan de patiënt in een mondstuk ademen.

Hier is een stap-voor-stap beschrijving van wat er gebeurt tijdens een stress test met behulp van een loopband:

De patiënt is aangesloten op het apparaat dat het hart bewaken
Een bloeddruk manchet is om het bovenste gedeelte van een arm gewikkeld
De patiënt staat op de loopband
De loopband begint te bewegen en de patiënt loopt langzaam
De snelheid van de loopband neemt geleidelijk toe
De loopband kan in een bergopwaartse of hellingpositie gaan
De patiënt ademt een minuut of twee in een buis
Na het vertragen gaat de patiënt uit, staat stil voor een paar seconden en gaat dan liggen
Het medisch team neemt verdere aflezingen van de bloeddruk en ga zo maar door

De patiënt kan de riem van de loopband voor evenwicht houden, maar het kan de betrouwbaarheid van de aflezingen al beïnvloeden. Soms zal de arts de patiënt adviseren om vast te houden.

Bloeddruk is een van de nauw onderzochte elementen van de stresstest.

Een stresstest duurt maximaal 15 minuten. De arts moet het hart harder werken dan normaal gedurende 8 tot 12 minuten.

Als de patiënt de volgende symptomen heeft, zal de arts de test stoppen:

duizeligheid
Zware panting
Hoge of lage bloeddruk
aritmie
Pijn op de borst
Abnormale veranderingen gedetecteerd door het ECG apparaat

Gekwalificeerde medische professionals zijn altijd bij de hand bij bijwerkingen.

Stresstest zonder oefening

Als een persoon de oefening die betrokken is bij een oefenstresstest niet kan doen, kan de arts medicijnen gebruiken om hetzelfde proces te starten.

Een technicus koppelt elektroden aan op hun borst, benen en armen, met behulp van kleverige pleisters.

Zij zullen een intraveneuze (IV) lijn in de arm van de patiënt plaatsen, en een medicatie wordt gegeven via deze lijn. De medicatie stimuleert het hart, en kan bijwerkingen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die die tijdens de oefening worden ervaren, bijvoorbeeld spoel of kortademigheid.

Exercise stress echocardiogram test

Een verpleegster zal een oefenstress echocardiogram uitvoeren door een beeld van het hart te creëren, zowel voor als na de lichamelijke inspanning.

Het belangrijkste instrument dat gebruikt wordt is een transducer. Transducers afgeven een hoogfrequente geluidsgolf die een beeld van het hart vormt zodra de echo's het orgel bereiken. Vlermuizen en dolfijnen navigeren hun omgeving met een soortgelijk principe.

De sonograaf (specialist ultrasound technicus) wrijf een gel op de borst en beweeg de transducer er omheen om de duidelijkste foto te maken.

Sommige sonografen zullen vragen dat de patiënt aan hun zijde voor de test ligt. Anderen kunnen een intraveneuze kleurstof gebruiken om de helderheid van het beeld te verbeteren. Als dat zo is, zal dit tijdens de test in de bloedbaan worden ingespoten.

Nucleaire stresstest

Als de aanvankelijke symptomen aanhouden of erger worden, kan de arts een kernstresstest aanbevelen.

Dit geeft waarschijnlijk een meer gedetailleerde en nauwkeurige beoordeling van het hart van de patiënt.

De resultaten van een stress test zullen bepalen welke behandeling kan worden verstrekt om de hartproblemen van de patiënt te helpen.

Het proces is hetzelfde, maar een kleurstof wordt geïnjecteerd in de arm van de patiënt die het hart en bloedstroom op een beeld zal opleveren.

Het zal ook de gebieden van het hart tonen waar bloed niet stroomt. Dit kan een verstopping voorstellen.

Dit kan worden gevangen door een x-ray, of single photon emission computer tomography (SPECT) of cardiale positron emissie tomografie (PET).

Er worden twee sets afbeeldingen genomen die elk 15 tot 30 minuten duren. De eerste zal worden genomen net na het uitoefenen, en de tweede wordt genomen wanneer het lichaam in rust staat, ook later die dag of de volgende dag.

Hiermee kan een arts vergelijken hoe het hart eruit ziet en functioneert normaal en onder stress.

De test duurt van 2 tot 5 uur.

Risico's

Zowel de stresstest als de kernstresstest zijn normaal gesproken veilig.

Zelden kan een bijwerking optreden, waaronder:

Abnormale hartritmes, maar deze eindigen meestal wanneer de test doet
Spoeling of pijn op de borst
Een allergische reactie op de kleurstof, in een nucleaire stresstest

Zeer zelden kan het een hartaanval, of een hartinfarct veroorzaken.

Wat kunnen de resultaten zien?

Mogelijke resultaten van de test omvatten:

Normale bloedstroom tijdens oefening en rust
Normale bloedstroom bij rust, maar niet tijdens lichaamsbeweging, mogelijk indicatie van een geblokkeerde slagader
Lage bloedsomloop bij uitoefening en rust, hetgeen suggereert voor een kransslagaderziekte
Geen kleurstof in sommige delen van het hart, waardoor weefsel beschadigen

Als de stresstest normaal is, zullen er geen verdere tests nodig zijn.

Als resultaten een coronaire slagader blokkeren, kunnen verdere tests of chirurgische ingrepen noodzakelijk zijn. Dit kan een ballon angioplastie en stent plaatsing, of een coronair arterie bypass.